23 februari 2020

De waarheid, de hele waarheid & niets aners dan de waarheid

Deel 1: Democratie

                                       “Het geschil ging nooit over de vraag of Onagrup het resort kan behouden, het ging altijd over de vraag                                                                         of Onagrup kan worden vertrouwd om niet de controle over Los Claveles resort te nemen voor zijn eigen doeleinden.”   

De grondslagen van de democratie

De grondwet van de Club, d.w.z. het contract tussen de eigenaars en de Club, is vastgelegd in de Schotse wet.

Ongeacht wat er in Spanje wordt bepaald, is de eis dat eigenaars hun jaarlijkse onderhoudskosten aan de Club moeten betalen, door het Schotse rechtssysteem herzien, geaccepteerd en wettig bevonden en dat:

1. 1. De aanmaning van elke persoon om andere dingen te doen dan de Club te betalen, is in feite minachting van de rechter.

2. 2. Eigenaren die OnaWimPen in plaats van de Club betalen, laten zichzelf open voor latere rechtszaken.

De praktijk van de democratie & uitdagingen voor de democratie door de leden die zich ertegen verzetten 

De laatste gezamenlijke AVA werd bijeengeroepen en beheerd door WimPen Leisure Management S.A. (WLMSA) in 2015, het jaar dat de clubeigenaren stemden voor beëindiging van het administratiecontract van WLMSA na de schokkende aankondiging dat het bedrijf was verkocht aan een onbekend bedrijf, Onagrup Vacations, zonder voorafgaande waarschuwing aan de eigenaren.  Alle verzoeken van het Comité voor de vrijgave van het Ledenregister om ervoor te zorgen dat alle eigenaars op de hoogte werden gebracht van de AVA werden geweigerd door wijlen de heer Pengelly.

In de tussentijdse periode tussen de aankondiging in januari en de AVA in juni nam de ongerustheid toe, waardoor het Clubcomité het contract van WLMSA moest beëindigen.  In een poging om de situatie te kalmeren en de eigenaars gerust te stellen, vroeg het Clubcomité aan de heer Pengelly om een dringende vergadering met Onagrup te organiseren om de bezorgdheid van de eigenaars te bespreken. De heer Pengelly weigerde dit en verklaarde dat het comité Onagrup zou ontmoeten tijdens de volgende vergadering van het comité in maart, drie maanden later. Voorafgaand hieraan weigerde hij herhaaldelijk om de eigenaars in januari en februari te ontmoeten om hen gerust te stellen en de zaken na de verkoop te kalmeren.

Een weigering om belangrijke documenten van de Club op te nemen in de voor de algemene vergadering verzonden documenten voedde de bezorgdheid dat de geheimhouding van de verkoop en de ontkenning van een spoedvergadering hadden gediend om het leed van de eigenaars te vergroten. Als gevolg daarvan besloot een toenemend aantal eigenaren hun eerste AVA bij te wonen om te weten te komen wat er in hemelsnaam aan de hand was.  De heer Pengelly werd door de Commissie gewaarschuwd en herhaaldelijk geadviseerd om een grotere dan normale aanwezigheid en een agenda voor een volle dag te plannen. Hij weigerde, liet slechts vier uur toe en boekte zitplaatsen voor 200 personen. Meer dan 400 leden uit het hele land waren aanwezig.

Eigenaren die het verlies van hun vakantie en soortgelijke situaties in andere resorts hadden meegemaakt, adviseerden samen met de advocaat van de Club, dat een onderzoek van de volmachten voorafgaand aan de vergadering absoluut noodzakelijk was.  Nadat hij de afspraak formeel had geregeld, regelden de voorzitter van de Club en verschillende eigenaren met WimPen een ontmoeting met Ian Crane (de schoonzoon van de heer Pengelly) en zijn team om toezicht te houden op het aantal volmachten. Ondanks herhaalde verzoeken van het controleteam van de Club om de volmachten te inspecteren, met name die van de heer Pengelly, voorzitter van de DOA, werden deze geweigerd.  Bovendien werd ongeveer 15% van de aan de heer Fletcher gegeven volmachten van Clubleden op valse gronden geweigerd en niet meegeteld.

De registratie voor de AVA was chaotisch en ongeorganiseerd, ondanks de 25 jaar ervaring van WimPen met het beheer van AVA’s voor een aantal resorts.  Er werden onjuiste stemkaarten uitgedeeld.  Een aantal Clubleden kregen stemkaarten van Escritura (als dit niet per ongeluk was ontdekt, zou dit tot gevolg hebben gehad dat belangrijke stemmen verloren gingen voor de Club).  Als gevolg daarvan gingen bijna 90 kostbare minuten verloren en werden de tolerantie niveaus opgerekt tot voorbij het breekpunt, waardoor de zwaar beladen vergadering vrijwel onbeheersbaar werd.  De heer Pengelly verontschuldigde zich toen hij werd uitgedaagd en nam de volledige verantwoordelijkheid voor de chaos op zich. Desondanks kreeg de voorzitter van de Club de schuld. 

Tegen de regels in werden externe bureaus uitgenodigd voor de AVA, waaronder RCI Europe, wiens hoofd ongevraagd het woord nam namens Onagrup en verklaarde dat RCI 25 jaar ervaring met hen had.  Dit ondanks het feit dat Onagrup al 25 jaar niet meer bestond.  De niet-Engelssprekende regeringsleider van Onagrup, de presentatie van de heer Castro in het Spaans werd door een vertaler in het Engels herhaald, waardoor de stemming nog meer vertraging opliep.

Tot op de dag van vandaag is een harde kern van Clubleden – niet op de hoogte van de gebeurtenissen in de aanloop naar de AVA – waaronder de weigering van de heer Pengelly om het ledenregister (dat volgens de statuten van de Club toebehoort aan het Comité) vrij te geven, of om belangrijke Clubdocumenten in de AVA-mailing op te nemen, of om de heer Fletcher te gehoorzamen, de grondwettelijke verzoeken van de Clubvoorzitter en een volledige ontzegging van de toegang tot het Ledenregister waarvoor het Comité verantwoordelijk is, en andere dubbelzinnige gedragingen – hebben de Clubvoorzitter niet vergeven, en zullen dat blijkbaar ook nooit doen, velen van hen sluiten zich vervolgens aan bij de heer Barrow en vormen een niet-verkozen “alternatief” comité.   Hun idee van democratie is om te protesteren tegen besluiten die op democratische wijze bij meerderheid van stemmen worden genomen tijdens de AVA. Vervolgens de voorzitter en het gekozen comité bekritiseren en de schuld geven voor de uitvoering van hun grondwettelijke taken.   En dan, nu de tijd is verstreken en de juridische beoordelingen hebben aangetoond dat de acties van het comité correct zijn, zijn ze hardnekkiger en agressiever geworden, en zetten ze hun collega’s aan tot illegaal gedrag door de grondwet van de Club te negeren en zo het fundament van de democratie van de Club te ondermijnen. Hun meest verraderlijke en schadelijke daad tot nu toe is het instrueren van leden (inclusief oudere en zieke leden die de ernstige gevolgen niet begrijpen) om hun alimentatiegeld aan WimPen te betalen.  WimPen is een ex-leverancier van diensten aan het resort die leden hebben ontslagen en die sinds mei 2017 geen contract meer hebben om voor de Club te werken. Een moeilijk feit dat door de onafhankelijke arbiter is bevestigd en door WimPen/Onagrup is erkend.

Ze roepen dan ‘fout’ wanneer de eigenaars vragen dat het comité hen schorst wegens schending van de grondwet, met het argument dat hun recht op vrije meningsuiting wordt ontzegd. Het Comité heeft consequent de vrije meningsuiting van de leden die zij vertegenwoordigen, toegejuicht.  Vrijheid van meningsuiting en stemmen zijn wat het comité in zijn handelen geïnstrueerd heeft.  Het Comité kan echter niet samenspannen met gedrag dat de grens tussen vrije meningsuiting en inmenging in het democratische proces van het Comité dat de wensen van de meerderheid uitvoert, overschrijdt. Dat is echte democratie.

Het Comité heeft het recht en moet overwegen het lidmaatschap van de Club op te schorten voor iedereen die de leden aanmoedigt om af te wijken van hun verantwoordelijkheden op grond van de Grondwet van de Club.  Dit houdt ook in dat de leden moeten worden geadviseerd hun onderhoudsgeld niet aan de Club te betalen. De democratie decreteert dat de commissie te allen tijde blijk geeft van integriteit.

De heer Barrow en de Los Claveles ‘Independent’ Owners Group zien er daarentegen zo uit:

Roger Barrow, vermeende voorzitter van de Development Owners Association, verkozen door minder dan 2% van de eigenaars. Democratie?

Een 6-jarig contract voor WimPen/Onagrup als administrateur van de Owners Association (die het bestuur van het resort controleert), gestemd door dezelfde 2% van de eigenaren, wanneer de statuten duidelijk een jaarlijkse verkiezing vermelden.   Democratie?

WimPen/Onagrup mocht stemmen op grond van haar eigendomsrecht in Los Claveles, ondanks de duidelijke belangenverstrengeling die dit vertegenwoordigt, en die een aanzienlijk deel van de 2% van de eigenaren die een stem mochten uitbrengen, uitmaakt. Democratie?

Clubleden, die meer dan 80% van het resort vertegenwoordigen, ontzeggen WimPen/Onagrup en de heer Barrow hun wettelijk recht om een stem te hebben in het bestuur van het resort.   Democratie?

Ontkenning van de vrijheid van meningsuiting – als je niet naar de partijlijn gaat, wordt de toegang tot de LCIO-sociale-mediagroep of de nieuwe DOA-website geblokkeerd.  Als u de heer Barrow uitdaagt, wordt u schandalig beschuldigd van misbruik en wordt uw e-mail toegang tot hem geblokkeerd. Democratie?

Het blokkeren van Clubleden van de DOA-AGV en het negeren van hun stemformulier voor de AGV van 2019 in mei, toen WimPen/Onagrup’s advocaten in januari 2019 een beroep hadden ingediend waarin werd erkend dat Clubleden lid waren van de DOA. Democratie?

Het niet toestaan dat eigenaars spreken of vragen stellen op de DOA AVA AVA en hen voortdurend onderbreken wanneer ze er wel in slagen om dit te doen. Democratie?

Het verwijderen van de agenda bij de goedkeuring van de notulen van de vorige vergadering op de AGM’s van het DOA omdat dit niet wettelijk verplicht is onder de Spaanse wetgeving, ongeacht de wensen van de eigenaars. En het gemakshalve negeren van de Spaanse wet die vereist dat uitdagingen die aan de orde zijn gesteld in de nauwkeurigheid van de notulen, waarvan er veel waren in 2018 en 2019, moeten worden opgenomen in de agenda van de volgende vergadering. Democratie?

Het antwoord van WimPen/Onagrup op de uitdagingen van hun illegale acties – “als je het niet leuk vindt, ga dan naar de rechter”.  Democratie?

Nou, het werd voor de rechter gebracht, en in zijn hoger beroep heeft WimPen eindelijk erkend, zoals hierboven vermeld, dat de eigenaars van de clubs lid zijn van de Vereniging van Eigenaren. Met deze openbaring is de impugnment van de Club op de AVA’s van 2018 en 2019 van de Vereniging een uitgemaakte zaak.  Dat is nu democratie!

Het meest recente en meest verpletterende gedrag van Roger Barrow en WimPen/Onagrup is hun weigering om de ontvangst te bevestigen van de resoluties en nominaties die de eigenaars van Escritura op 7 februari hebben ingediend voor de AVA van de Vereniging van Eigenaren van 2020. Het feit is dat als de heer Barrow en WimPen/Onagrup blijven weigeren, ze voor de rechter zullen komen, omdat dit een zeer ernstige zaak is en de echte democratie zal zegevieren.


Volgende stap – Transparantie


Als u sterke opvattingen heeft over de praktijk van, en uitdagingen voor de democratie in uw resort, geef dan hieronder commentaar.

Club Los Claveles Limited, Cric, 2 Beaufort Street, Crickhowell, Powys, Wales, UK, NP8 1BN Reg. No. 09719940

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top